Overzet

Ondanks het 'gezonken vlot' op de quiz, een zeer vlotte overzet! 

Foto's Dag II

Met dank aan Isabel voor de mooie foto's!

Grote Niek en Jan Show

De grote Niek en Jan Show bracht vertier: gewapend met handpoppen brachten ze op een ludieke manier hun eigen interpretatie van het verhaal van Franciscus en de Wolf. Niek speelde Jan en Jan speelde Niek, de figurant bleek toevallig Roodkapje te zijn en de Wolf wou Franske voordragen als patroonheilige van de dieren... Kortom, een hilarische aflevering dat vraagt om een vervolg... 

Groepsportret

Rina maakt een heel mooi groepsportret voor Regina! 

What if I gave a cookie to the Big, Bad Wolf?

Vanmorgen gingen we verder aan de slag met het thema Wolven. Eerst gingen we wat dieper in op het verhaal van Franciscus en de wolf van Gubbio. Daarna gingen we aan de slag met enkele YouTube-filmpjes.

Het eerste ging over durven: durf ik de eerste stap te zetten, ook als ik schrik heb (bv. van een wolf)? En als ik die eerste stap zet, wat gebeurt er dan?

Het tweede filmpje was een trailer van een film waarin een welp wordt weggenomen en stiekem grootgebracht in een plattelandsdorp. Tot de wolven hun 'verloren schaap' komen terughalen... Hoe gaan we in dialoog met wat ons schrik aanjaagt, of fascineert? Hoe denken wij te temmen?

Het derde filmpje contrasteerde met het vorige: in plaats van de wolf te temmen is er een man die probeert te leven onder de wolven en hen zo probeert te begrijpen. We keken enkele minuten van deze mooie documentaire. Niet langer met geweld temmen, maar wel leven tussen de wolven... 

Het vierde filmpje ging over een mishandelde hond die voor het eerst gestreeld werd en op een wonderbaarlijke manier leerde dat er ook genegenheid en tederheid bestaat. Een pakkend beeld! 

We sloten het bezinningsmoment af op een ludieke manier: met reclame voor een koekjesmerk. "I wonder if I gave an Oreo to the Big, Bad Wolf, how would the story go on?" Uiteraard was er ook voor iedereen een Oreon-koekje voorzien! 

Dag 1: fotoreportage

De dag werd afgesloten met een mooie wolvenquiz! We kijken uit naar morgen! 

Roodborstje en de wolf

Wolf heeft het lekkere hapje al van ver geroken.

Hij punt zijn oren, steekt zijn lange tong naar buiten en sluipt naar het vogeltje.

Wolf maakt zich klaar voor een reuzensprong.

Als roodborst hem ziet, zal ie in paniek wegfladderen.

Het kleine ding maakt geen schijn van kans tegen zo’n stoere wolf.

Maar er gebeurt niks. Het hapje kijkt hem nieuwsgierig aan.

“Goedemiddag”, zegt roodborst beleefd.

"Goedemiddag”, zegt wolf verbaasd. Hij wil niet onvriendelijk lijken,

ook al zal hij dit vogeltje zo meteen naar binnen slokken.

“Wat hebt U een grote oren”, zegt roodborst. “Is er wat mis met me?”, denkt Wolf.

“Heeft je moeder je nooit sprookjes over boze wolven voorgelezen?”

“Dat is om je beter te kunnen horen”, zegt wolf.

“Zo weet ik je precies te vinden en kan ik je sneller opeten”.

Als dat niet duidelijk is.

“Handig”, zegt roodborst. “Kom maar es korter als je durft.

Dan kan je zien hoe klein de mijne zijn.”

Wolf vraagt zich af of hij het goed gehoord heeft.

“Wat hebt U een grote ogen”, zegt roodborst.

Wolf is nu zo dichtbij, dat hij het vogeltje met één hap zou kunnen opslokken.

“Dat is om je beter te kunnen zien”, zegt ie.

“Ik zie je al van ver en dat is mooi meegenomen als ik je wil opeten.”

 “Wat heeft U grote tanden? Is dat om me beter te kunnen opeten?”,

gaat roodborst verder.

Wolf grinnikt. Hij is zijn honger helemaal vergeten.

Hij vindt deze slimme vogel eigenlijk wel lief.

“Mag ik je wat vragen?”, zegt wolf voorzichtig. Hij wil roodborst niet wegjagen

met zijn vreemde stem. “Waarom heb jij zo’n kleine snavel?”

“Hij is misschien wel klein, maar ik kan er mooi mee zingen”, zegt roodborst trots.

“Zal ik een liedje voor je fluiten”?

Wolf voelt zich warm worden. Er heeft nog nooit iemand voor hem gezongen.

Uit: Gerlinde Gilissen & Marcel Witte, Ik zag twee beren